بسمه تعالی

در شرایط کنونی حدود 80 درصد پرسه زدن های اینترنتی جوانان و نوجوانان در دنیا و از جمله ایران، در سایت های ضد اخلاقی صورت می گیرد. 

چندی پیش که مشغول سیر و سیاحت مجازی در اقیانوس بی‌انتهای اینترنت بودم به آمار جالب توجه و البته تکان دهنده‌ای که یکی از سایت‌های خبری و تحلیلی در مورد مسئله اینترنت گردآوردی کرده بود، بر خوردم: 

«در شرایط کنونی حدود 80 درصد پرسه زدن های اینترنتی جوانان و نوجوانان در دنیا و از جمله ایران، در سایت های ضد اخلاقی صورت می گیرد.» 

خبر تا حد زیادی شوک آور بود، بویژه آن که در آن به طور خاص به ایران هم اشاره شده بود. مواجهه با چنین خبری تا حدی مؤید گفته مدیرکل دفتر پیشگیری از آسیب های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور است که اخیرا طی گفت و گویی اعلام کرده بود که آسیب های ناشی از اعتیاد به اینترنت در میان نسل جوان کشور روز به روز ابعاد وسیع‌تری به خود می گیرد. 

این را هم بد نیست بدانید و بدانیم که به اعتقاد کارشناسان و پژوهشگران، انزوا طلبی، دوری از گروه دوستان و فامیل، خودکشی اینترنتی، سرقت اینترتی، گرایش به سمت فضای تخیلی به صورت افراطی و فاصله گرفتن از واقعیت های جامعه و عدم سازگاری به آنها، پرسه زدن در سایت های بشدت غیر اخلاقی و ضد ارزشی و بویژه به چالش کشیدن هویت جوانان و نوجوانان در ابعاد جنسی، فکری، اخلاقی و دینی از جمله مهمترین آسیب های پدیده اعتیاد به اینترنت است که امروز دیگر آن را بیشتر به عنوان اعتیاد مدرن می شناسند. 

این مقوله، نخستین بار توسط فردی به نام یانگ در سال 1996 میلادی مطرح می شود. بنا بر تعاریف موجود از این پدیده، استفاده خارج از حد متعارف از اینترنت موجب ایجاد وابستگی شدید روانی و فکری شده و بتدریج کاربر عادت می کند که به یک فضای غیر واقعی پناه برده و زندگی کند. 

البته این اعتیاد خود مقدمه آسیب های روانی چون افسردگی، انزوا، افت تحصیلی و مشکلات شغلی و معیشتی و غیره می شود که خود زنگ خطر را برای همگان به صدا در می آورد. 

نکته مهم دیگری که به هیچ وجه نباید از آن غفلت کرد بحث ترویج فرقه های به ظاهر معنوی و نجات بخش و در واقع دروغین در فضای مجازی اینترنت است که به خصوص در دو سه سال اخیر رشد چشمگیری داشته است. 

با وجود همه این آسیب ها و چالش هایی که به برخی از مهمترین آنها در حوزه اینترنت اشاره شد این سوال مطرح است که آیا دولت باید به فکر توسعه فضای اینترنت در ایران باشد یا خیر؟! 

پاسخ به این سوال تا حدودی روشن است؛ چه آنکه امروزه اینترنت به عنوان بزرگترین سامانه‌ای که تا کنون به دست انسان طراحی، مهندسی و اجرا شده است، از جمله مهمترین رسانه های فراگیر و در دسترس دنیای کنونی محسوب می شود که چشم پوشی از قدرت و تاثیرگذاری آن، توسعه یک کشور را ناممکن می کند. 

با این توضیح، جای طرح این سوال کلیدی می ماند که برای رفع و یا کاهش اثرات نامطلوب اینترنت زدگی در نسل جوان چه باید کرد و چه می توان کرد؟! پاسخ این سوال البته در این مجال دشوار است؛ با این همه به اعتقاد نگارنده کلید حل معما را باید در دو نهاد دولت و خانواده جستجو کرد.

به نظر شما خواننده عزیز برای حل این معضل بزرگ اجتماعی چه می توان کرد؟؟؟؟؟؟؟